Nik Aziz perlukan Anwar untuk memerintah ke akhir hayat

Dua minggu lalu Ketua Pembangkang, Datuk Seri Anwar Ibrahim menyatakan hasratnya mahu bersara daripada politik sekiranya Pakatan Rakyat (PR) yang dipimpinnya gagal menawan Putrajaya pada Pilihan Raya Umum Ke-13 (PRU 13) ini.

Selepas mendapat maklum balas 50-50 daripada pelbagai pihak, dua hari lalu beliau sekali lagi mengulangi dan menegaskan bahawa pendiriannya untuk berhenti jika kalah dalam pilihan raya umum ini adalah muktamad.

Ada sesiapa percaya dengan kata-kata Anwar itu? Tentulah ada. Orangnya ialah Menteri Besar Kelantan, Datuk Nik Abdul Aziz Nik Mat. Beliau antara pemimpin PR yang dilihat seolah-olah tersentak dan terkejut dengan perkhabaran itu.

Mursyidul Am Pas itu khabarnya akan bertemu dengan Anwar untuk menasihatkannya supaya tidak bersara lagi, atau jangan berhenti lagi kerana kononnya pembangkang masih memerlukan Penasihat PKR itu dalam politik untuk mengatur dan menyusun strategi menjatuhkan Barisan Nasional (BN).

Ada pun pada penulis, Nik Abdul Aziz tidak mahu Anwar bersara lagi bukan kerana pembangkang masih memerlukan akal fikirannya, tetapi kerana mahu Anwar menemaninya yang masih mahu kekal dalam politik dan berterusan memegang jawatan menteri besar.

Jika Anwar bersara, tinggalkan Nik Abdul Aziz seorang diri sebagai pemimpin yang paling lama memegang jawatan dalam parti dan kerajaan, sedangkan pemimpin seangkatannya seperti Tun Mahathir Mohamad sudah berhenti, Tun Abdullah Ahmad Badawi sudah bersara.

Kalau boleh Nik Abdul Aziz mahu juga ada seorang dua pemimpin pembangkang seperti Anwar, Lim Kit Siang dan Karpal berada kekal dalam parti. Sekurang-kurangnya beliau tidak kekok berseorangan, atau mengelak daripada desakan rakyat supaya beliau berhenti.

Setakat ini belum ada seorang pun pemimpin PR seperti Kit Siang, Karpal, Lim Guan Eng, Azmin Ali, Mat 

Sabu, Mahfuz Omar dan pemimpin dari BN menyokong hasrat Anwar. Kebanyakan daripada mereka mengambil sikap berdiam diri dan tidak mahu campur tangan atau bersuara.

Ini kerana mereka tahu, apa yang diperkatakan oleh Anwar itu hanyalah retorik, atau dengan kata lain, sebagai usaha hendak menguji pasaran (test market). Harapan Anwar, selepas kenyataan itu dikeluarkan akan ada yang mendesaknya menarik balik hasrat itu.

Tetapi hajatnya tidak kesampaian. Semuanya senyap, melainkan Nik Abdul Aziz seorang yang bersuara. Itu pun kerana ada kepentingan diri. Bukan kerana ikhlas hendak Anwar meneruskan perjuangannya dalam politik pembangkang.

Pemimpin, kalau terlalu lama mentadbir tidak akan memberikan apa-apa pembaharuan. Fikirannya sudah mati. Beliau tidak tahu nak cipta atau bawa perubahan apa lagi kerana semua yang difikirkannya sudah dilaksanakan dalam angan-angan, bukan realiti.

Hendak bina jambatan? Jambatan yang merentangi Sungai Kelantan sudah ada empat batang. Hendak menyediakan rumah kepada rakyat? Banyak pemaju perubahan sudah bina rumah yang berharga RM180,000 hingga RM500,000 seunit. Hendak majukan tanah pertanian? Semua tanah sudah habis digadai dan dipajakkan kepada syarikat-syarikat bukan Melayu.

Nik Abdul Aziz hendak membantu rakyat melalui skim-skim bantuan? Semua yang ada adalah yang diilhamkan oleh Kerajaan Pusat. Hatta skim khairat kematian yang Pas Kelantan perkenalkan pun hidup segan, mati tidak mahu.

Pendek kata, sepanjang 22 tahun Nik Abdul Aziz menjadi menteri besar, beliau gagal sepenuhnya memikul tanggungjawab dan amanah rakyat. Beliau juga gagal sepenuhnya melaksanakan tanggungjawab dan amanah yang Allah berikan kepadanya menjadi khalifah.

Disebabkan banyak kegagalan daripada kejayaan, mendorong Nik Abdul Aziz merayu kepada Anwar supaya jangan berhenti lagi. Jadilah temannya. Beliau masih memerlukan Anwar untuk menerajui dan membawa hala tuju parti pembangkang.

Apa saja yang Anwar hendak, Nik Abdul Aziz sedia tunai. Jangan laksanakan hukum hudud Pas? Nik Abdul Aziz sudah berhenti daripada bercakap mengenainya. Jangan sahut ajakan BN yang hendak menganjurkan Perpaduan Nasional? Nik Abdul Aziz sudah beri amaran kepada presidennya, Abdul Hadi Awang dan sisihkan bekas timbalannya, Nasharuddin Mat Isa.

Jadi, apa saja yang Anwar hendak, Nik Abdul Aziz turuti. Oleh itu, sebagai balasannya, Anwar perlulah akur dengan permintaan Nik Abdul Aziz… jangan berhenti lagi dari politik.

“Saya kurang setuju dengan hasrat beliau (Anwar) untuk bersara. Saya begitu mengharapkan supaya Anwar akan terus berjuang di medan politik, sekali gus berjuang untuk mengajar rakyat,” katanya dalam Facebooknya.

Apapun, Anwar seorang politikus yang cerdik. Beliau tidak sebodoh Pak Pandir yang akan menelan bulat-bulat apa yang diperkatakannya itu. Beliau telah berhabisan ratusan juta ringgit untuk mencapai hajat dan cita-citanya. Takkan semudah itu beliau mahu berhenti.

Kalau Anwar mahu berhenti, beliau sudah melakukannya ketika dibebaskan daripada penjara lagi. Tetapi beliau memilih untuk bertanding di Parlimen Permatang Pauh dan beroleh kemenangan. Itu sudah membuktikan Anwar akan berpolitik sehingga ke akhir hayatnya.

Nik Abdul Aziz jangan bimbang. Beliau ada regu untuk berpolitik selagi nyawa dikandung badan. Yang pasti, beliau tidak keseorangan. Beliau boleh meneruskan aktiviti hariannya berceramah menabur fitnah dan membohongi rakyat. Beliau boleh meneruskan agenda merangka dan memikirkan apakah bentuk projek-projek mega lain yang akan dirasmikannya dan diletakkan batu asas.

Beliau boleh berterusan membohongi rakyat tanpa perlu memikirkan rasa bersalah kerana yang pastinya, beliau tidak akan dikecam, dikritik, disindir dan dimaki hina oleh para penyokongnya disebabkan ketaksuban yang keterlaluan.

Nik Abdul Aziz bertuah. Beliau tidak seperti Tun Mahathir, yang jika bercakap silap sedikit terus mendapat kecaman. Nik Abdul Aziz boleh bercakap apa saja pasal hukum hudud. Sama ada hendak diteruskan, ditangguh atau dibatalkan. Rakyat tidak akan marah atau menegurnya kerana apa yang beliau buat adalah betul dan benar pada pandangan masyarakat yang cetek ilmu serta pengetahuan.

Nik Abdul Aziz boleh sewenang-wenangnya mempermainkan hukum hakam. Beliau boleh haramkan hiburan hari ini dan boleh halalkan esok. Beliau boleh haramkan penyertaan Qariah hari ini dan boleh halalkan penyertaannya esok. Beliau juga boleh haramkan dikir barat dan wayang kulit hari ini dan halalkannya esok. Tidak ada sesiapa pun berani tegur kerana gerun dengan title tok guru yang melekat pada dirinya.

Tetapi katakanlah, kalau Tun Mahathir atau pemimpin Umno seperti Datuk Dr Mashitah yang bercakap berbelit-belit seperti Nik Abdul Aziz, tidak sampai 24 jam, berbakul-bakul sumpah seranah dihamburkan oleh para pengikut dan penyokong pembangkang.

Contohnya, Sultan Kelantan, Sultan Muhammad Ke-V ketika merasmikan Tilawah Al-Quran peringkat Antarabangsa di Pusat Dagangan Dunia Putra, Kuala Lumpur pada malam 6hb Julai lalu memuji usaha Kerajaan Pusat menganjurkan tilawah itu, pun masih ada yang memberi ulasan berbaur sinis dan sindir.

Padahal, sultan mereka sendiri yang menghamburkan kata-kata pujian itu. Itu pun masih ada yang tidak berpuas hati. Kenapa boleh jadi begitu? Sebab yang dipuji adalah Kerajaan Pusat, musuh ketat PR. Walaupun apa yang dilakukan itu adalah baik dan menepati syiar Islam, golongan ini tetap tidak bersetuju. Tidak berlaga angin.

Kalau Mat Sabu angkat komunis sebagai pejuang pun mereka setuju dan mengiyakan sehingga ada yang mengangkat dan mengagung-agungkan Chin Peng, apatah lagi kalau Perdana Menteri cuba melakukan yang terbaik untuk rakyat. Sudah tentu akan dipandang hina. - Manzaidi Mohd Amin (Siaran 06 Jul 2012)